ប្រវត្តិសាស្រ្តនៃគែមខាងកើតនៃកោះជ្វានៅសតវត្សទី 16 មជ្ឈឹម: ពី Probolinggo ទៅ Panarukan - ផ្នែកទី 1

ផ្សាយថ្ងៃទី ០៣ តុលា ២០២២

(កាសែតឯករាជ្យជាតិ ផ្សាយតាមបណ្តាញសង្គម)
អ្វីដែលបានកើតឡើងនៅជុំវិញតំបន់នោះ និងអ្វីដែលអ្នកសង្កេតការណ៍ប្រវត្តិសាស្ត្រមិនគួររំលងទាក់ទងនឹងតំបន់នោះ នឹងត្រូវរៀបរាប់។
ផ្នែកខាងកើតនៃកោះជ្វា ជាផ្នែកមួយមិនអាចបំបែកបាន នៃប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់ឥណ្ឌូនេស៊ី។ អនុត្តរភាពនយោបាយរបស់ Singosari ដែល Majapahit បានចិញ្ចឹមគឺច្បាស់ណាស់មិនមែនជាអ្វីដែលអាចបដិសេធបានថាជាបំណែកដ៏ធំបំផុតមួយនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រឥណ្ឌូនេស៊ី។ ម៉្យាងវិញទៀត ភាពអស្ចារ្យនៃនគរទាំងពីរបានប្រែក្លាយទៅជាការបិទបាំងអត្ថិភាពនៃអំណាចផ្សេងទៀតនៅជុំវិញពួកគេពីការលេចចេញ។ សូម្បីតែបន្ទាប់ពី Majapahit បានជួបប្រទះនឹងការធ្លាក់ចុះ ក៏ដូចជាការពង្រឹងសាសនាឥស្លាមនៅក្នុងទីក្រុង Demak ក៏ដោយ ក៏គ្មានអំណាចណាដែលមានឥទ្ធិពលគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់យ៉ាងហោចណាស់នៅក្បែរមហាអំណាចទាំងពីរដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ នៅឆ្នេរសមុទ្រភាគខាងជើង ទីក្រុងដូចជា Probolinggo និង Pasuruan ហាក់ដូចជាគ្មានអំណាចនៅក្នុងនោះទេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រសិនបើយើងមើលឱ្យកាន់តែស៊ីជម្រៅ វាបង្ហាញថាមានអំណាចតូចៗដែលចាប់ផ្តើមសកម្មភាពដើម្បីប្រយុទ្ធដើម្បីជ័យជំនះ។ នេះអាចគេចផុតពីទិដ្ឋភាពរបស់ Majapahit ដែលកំពុងតែមមាញឹកពង្រីកទឹកដីរបស់គាត់ឱ្យឆ្ងាយពីកោះជ្វា ប៉ុន្តែបានក្លាយទៅជាជាងការជំពប់ដួលសម្រាប់ស្តេចស៊ុលតង់ ត្រែងហ្គាណា នៃដេម៉ាក និងស៊ុលតង់ អាហ្គុង នៃម៉ាតារ៉ាម នៅពេលពង្រីកដល់ចុងភាគខាងកើតនៃកោះជ្វា។ នៅក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិភាក្សាអំពីផ្នែកកណ្តាលនៃចុងខាងកើតនៃកោះជ្វា ជុំវិញ Probolinggo ដល់ Panarukan សព្វថ្ងៃនេះ។ អ្វីដែលបានកើតឡើងនៅជុំវិញតំបន់នេះ និងអ្វីដែលអ្នកសង្កេតការណ៍ប្រវត្តិសាស្ត្រមិនគួររំលងទាក់ទងនឹងតំបន់នោះ នឹងត្រូវបានពិពណ៌នានៅទីនេះ។
យើងខ្ញុំ ចាងហ្វាងការផ្សាយសែតឯករាជ្យជាតិ សូមថ្លែងអំណរគុណយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ ដល់អស់លោកអ្នកនាង ដែលបានគាំទ្រ និងចូលចិត្តអានកាសែតឯករាជ្យជាតិ តាមរយៈបណ្តាញសង្គមរបស់យើងខ្ញុំ កាសែតឯករាជ្យជាតិ នឹងខំស្វែងរកព័ត៌មាន ចំណេះដឹងថ្មីៗ ជូនអស់លោកនាងដោយមិនគិតថ្លៃ បើអស់លោកអ្នកនាង ចង់ជួយឧបត្ថម្ភការផ្សាយរបស់យើងខ្ញុំ សូមផ្ញើតាមរយៈគណនី ABA លេខលុយខ្មែរ: 500 708 383 លេខលុយដុល្លារ: 003 662 119
ឈ្មោះចាស់របស់ Probolinggo គឺ Banger ។ ឈ្មោះនេះមាននៅក្នុងបញ្ជីនៃតំបន់ដែលបានទៅទស្សនាដោយស្តេច Hayam Wuruk នៃ Majapahit ក្នុងដំណើររបស់គាត់ដើម្បីរុករកចុងភាគខាងកើតនៃកោះជ្វាក្នុងឆ្នាំ 1359 នៃគ.ស។ លើសពីនេះ Banger ជាឈ្មោះទីក្រុង ឬតំបន់មួយ មិនត្រូវបានរៀបរាប់នៅក្នុងនិទានកថារបស់ជនជាតិជ្វានោះទេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ Kali Banger នៅ Probolinggo នៅតែត្រូវបានគេស្គាល់ចំពោះប្រជាជនក្នុងតំបន់។ នៅតំបន់ Probolinggo នេះធ្លាប់ជាផ្លូវដែលប្រើសម្រាប់ទៅកាន់ខ្ពង់រាប Tengger ពីតំបន់ទំនាបនៃឆ្នេរសមុទ្រភាគខាងជើង ដូចករណីរបស់ Lumajang ដែលមានទីតាំងនៅភាគខាងត្បូងនៃ Probolinggo ដែរ។ ជាទូទៅគេដឹងថា ពួក Tenggerese តែងតែបដិសេធការជ្រៀតជ្រែកអំណាចពីអ្នកគ្រប់គ្រងតំបន់ទំនាបក្នុងវិស័យផ្សេងៗ។ សូម្បី​តែ​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ សាសនា​ឥស្លាម​ត្រូវ​បាន​ទទួល​យក​តែ​មួយ​ផ្នែក​ប៉ុណ្ណោះ​ដោយ​មនុស្ស​ទាំង​នេះ។ មានការជាប់ទាក់ទងគ្នារវាង Probolinggo, Lumajang និង Tengger ដែលអាចសន្មតថាជារឿងព្រេងពីកោះជ្វាខាងកើតអំពី Menakjingga ដែលជាស្តេចមកពី Blambangan ប្រយុទ្ធជាមួយ Majapahit ។
វាត្រូវបានគេនិយាយថា Menakjingga ចង់រៀបការជាមួយម្ចាស់ក្សត្រីនៃប្រទេសកេនយ៉ាពី Majapahit ដូច្នេះការវាយប្រហារ Majapahit ដោយ Menakjingga បានចាប់ផ្តើម។ ទីបំផុត Majapahit ដ៏លើសលុបអាចសម្លាប់ Menakjingga តាមរយៈល្បិចរបស់ Damarwulan ដោយប្រើការក្បត់ជាតិពី Menakkoncar ដែលជាអ្នកគ្រប់គ្រងមកពី Lumajang ។ នៅតែជុំវិញរឿងព្រេងរបស់ស្តេចមួយអង្គ អ្នកស្នងតំណែងមុនរបស់ Menakjingga គឺជាអ្នកដឹកនាំខាងវិញ្ញាណនៃខ្ពង់រាប Tengger ។

កំសាន្តថ្ងៃអាទិត្យ៖ កីឡាបាល់ទះ Japan vs. India - Full Match - Asian Sr. men's JVA Volleyball Championship | Pool A.....

ការពិតនៃព្រឹត្ដិការណ៍ទាំងនេះមិនអាចត្រូវបានសាកល្បងបន្ថែមទៀតទាក់ទងនឹងប្រភពដែលគេជឿថាមាននោះទេ វាច្បាស់ណាស់ថាអត្ថិភាពនៃនគរនៅចុងបូព៌ាមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ចំពោះអ្នកនិទានរឿងដែលរស់នៅក្នុងកោះជ្វាខាងកើត និងឆ្នេរសមុទ្រក្នុងសតវត្សទី 17 ។ និងសតវត្សទី 18 ។ . នៅពេលដែលវាបានចូលដល់សតវត្សទី 18 និងទី 19 នៅពេលដែលអ្នកនិពន្ធចាប់ផ្តើមបង្វែរការចាប់អារម្មណ៍របស់ពួកគេទៅកាន់វាំងនៅកោះជ្វាកណ្តាល ការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះតំបន់ភាគខាងកើតបានចាប់ផ្តើមរសាត់ទៅ។ អ្វីដែលសំខាន់ចំពោះការស្រាវជ្រាវប្រវត្តិសាស្ត្រគឺព័ត៌មានអំពីព្រះរាជាណាចក្រ Probolinggo ជានគរមួយក្នុងចំណោមនគរទាំងបី (បន្ថែមពីលើនីឡាំបារ៉ា និងអាម៉ាលីឡា) នៅក្នុងសាត្រាស្លឹករឹត purana ជ្វា-បាលី ដែលដាក់ឈ្មោះថា Adi Purana ។ សាត្រាស្លឹករឹតត្រូវបានគេនិយាយថាត្រូវបានសរសេរនៅសតវត្សទី 19 នៅ Lombok ។ ឈ្មោះរាប់មិនអស់នៅក្នុងសាត្រាស្លឹករឹតនេះអាចត្រូវបានបង្កើតឡើង ឬជាឈ្មោះក្លែងក្លាយដែលមានសោសម្ងាត់ដែលយើងមិនស្គាល់។
នៅក្នុងការប្រមូលកំណាព្យសរសើរពីសតវត្សទី 14 ដែលផ្ញើទៅកាន់ស្តេច Hayam Wuruk នៅ Majapahit មានការពិពណ៌នាយ៉ាងទូលំទូលាយអំពីដំណើរកម្សាន្តជុំវិញចុងខាងកើតនៃកោះជ្វា ដែលស្តេចបានធ្វើនៅឆ្នាំ 1359 នៃគ.ស។ ទោះបីជាកន្លែងជាច្រើនត្រូវបានរៀបរាប់នៅក្នុងអត្ថបទក៏ដោយ កន្លែងសម្រាកសម្រាប់ព្រះមហាក្សត្រ និងមន្ត្រីរាជការរបស់ទ្រង់ក្នុងដំណើរដ៏វែងឆ្ងាយរបស់ទ្រង់ — ឥឡូវនេះគេមិនដឹងទេ គ្រោងនៃដំណើរនេះគឺច្បាស់ណាស់។ យោងទៅតាមអ្នកនិពន្ធនៃវីរភាពនេះ ការថែរក្សារបស់ស្តេចមិនស្ថិតនៅខាងកើតជាង Patukangan ទេ។ យើងអាចភ្ជាប់កន្លែងនោះជាមួយ Panarukan បច្ចុប្បន្ន។ នៅ​កន្លែង​នោះ ព្រះចៅ​អធិរាជ Majapahit បាន​យល់​ព្រម​ទទួល​សួយសារអាករ​ពី​ព្រះ​ចៅ​អធិរាជ​នៅ​ភាគ​ខាង​កើត។ តំណាង​កោះ​បាលី Blambangan និង Madura បាន​ចូល​រួម។ Panarukan ហាក់ដូចជាបានក្លាយជាតំបន់សំខាន់សម្រាប់ Majapahit ។ កន្លែងផ្សេងទៀតនៅភាគខាងកើតនៃកោះជ្វាកណ្តាលដែលយោងទៅតាមអ្នកនិពន្ធ Nagara Kertagama នៅពាក់កណ្តាលសតវត្សទី 14 ក៏មានសារៈសំខាន់ផងដែរគឺ Sadeng, Keta និង Pajarakan ។
សូមចុចអានព័ត៌មានថ្មីៗជាច្រើនទៀតនៅខាងក្រោម
ដើម្បីទទួលបានអំណាចលើ Sandeng និង Keta នៅសតវត្សទី 16 មានការប្រយុទ្ធគ្នារវាងកងទ័ព Majapahit និងអ្នកគ្រប់គ្រងក្នុងតំបន់។ ព័ត៌មាននៅក្នុង Pararaton 'Kitab Raja-Raja' ទាក់ទងនឹងការពង្រីកអំណាចរបស់ស្តេចជ្វាខាងកើតនៅក្នុងផ្នែកខាងក្នុងនៃចុងខាងកើតនៃកោះជ្វា។ វាពិបាកណាស់ក្នុងការទាក់ទងព័ត៌មានជ្វាចាស់ដែលអាចទុកចិត្តបាននេះទៅនឹងរឿងនិយាយក្នុងស្រុកដែលទើបតែត្រូវបានកត់ត្រានៅពេលក្រោយ។ លើសពីនេះទៅទៀត រឿងទាំងនោះស្ទើរតែមិនដែលត្រូវបានគេស៊ើបអង្កេតឡើយ។ ជាចុងក្រោយ មិនគួរខកខានឡើយ ដោយមិនបានរៀបរាប់ថា នៅក្នុងទឹកដីខាងក្នុងនៃចុងភាគខាងកើតនៃកោះជ្វា នៅកន្លែងជាច្រើនត្រូវបានគេរកឃើញផ្នូរ "មឈូស" ធ្វើពីថ្មជាសារីរិកធាតុនៃអរិយធម៌បុរេប្រវត្តិសាស្ត្រ។ ដូចនៅកន្លែងផ្សេងទៀត នៅចុងភាគខាងកើតនៃកោះជ្វា វាមិនអាចរកឃើញទំនាក់ទំនងច្បាស់លាស់រវាងបុរេប្រវត្តិ និងការចាប់ផ្តើមនៃប្រវត្តិសាស្រ្តសរសេរនៃកុលសម្ព័ន្ធជ្វានោះទេ។
រឿងនេះត្រូវបានគេយោងចេញពី “រាជាណាចក្រអ៊ិស្លាមនៅឆ្នេរខាងជើងនៃកោះជ្វា; ការផ្លាស់ប្តូរពី Majapahit ទៅ Mataram” ដោយ H.J. De Graaf និង Th.G. Pigeaud ។ (កាសែតឯករាជ្យជាតិ ផ្សាយតាមបណ្តាញសង្គម ជូនលោកអ្នកនាងអានដោយមិនគិតថ្លៃ បើសប្បុរសជនចង់ជួយឧបត្ថម្ភ ការផ្សាយរបស់យើងខ្ញុំ តាមរយៈគណនី ABA លេខលុយខ្មែរ: 500 708 383 លេខលុយដុល្លារ: 003 662 119